Problemy hormonalne kobiet. Lek. Tomasz Budlewski. Konieczna wizyta u endokrynologa. po badaniu będzie można odpowiedzieć na pani Pytanie. Jeśli od zabiegu operacjnego minęły już 2 miesiące, to może Pani wyjechać i korzystać z piękna przyrody oraz zasłużonego relaksu. Oczywiście proszę zachować rozsądek i starać się Nadczynność tarczycy Chirurgia Choroby tarczycy Endokrynologia. Lek. Tomasz Stawski Chirurg , Jaworzno. 84 poziom zaufania. Myślę, że nie ma potrzeby udawania się z takim problemem do torakochirurga. Torakochirurdzy nie wykonują zabiegów na tarczycy i nie mają w tym przypadku jakiegokolwiek doświadczenia. Remisję zróżnicowanego raka tarczycy rozpoznaje się, jeżeli po operacji całkowitego wycięcia tarczycy i uzupełniającym leczeniu izotopem jodu 131 I, w warunkach stymulacji TSH, wynik badania USG szyi jest ujemny, stwierdza się nieoznaczalne stężenia Tg przy pełnej wiarygodności tego oznaczenia, czyli nieobecności czynników ALE zdrowy człowiek powinien mieć poniżej 2,5, tak jak i kobiety w ciąży. Większość ludzi czuje się najlepiej, kiedy ich TSH oscyluje w granicach 1. Ja, po usunięciu tarczycy muszę być w tzw. supresji, czyli na granicy nadczynności a normy, alby zminimalizować ryzyko wznowy. Moje widełki wynoszą między 0,1 a 0,4. Również jestem po operacji tarczycy - wycięty lewy płat. Najgorzej z tego wszystkiego przeszłam znieczulenie ( uśpienie ogólne), ponieważ bardzo wymiotowałam :( Ból taki silny pojawił się, kiedy przestano dawać mi kroplówki. Często chorowałam na migdały, ale ten ból po operacji był dla mnie o wiele gorszy!!! Po 6-8 tygodniach ich funkcja wydzielnicza wróci do normy. Mimo to powinnaś kontrolować poziom witaminy D, wapnia, fosforu. Jesteś świeżo po operacji, zakładam więc, że towarzyszy ci obrzęk szyi i możesz mieć trudności z przełykaniem pokarmów. Jest to normalny stan, który będzie mijał wraz z gojeniem się rany. . Guzki tarczycy to wypełnione płynem torbiele lub stałe grudki, zlokalizowane w obrębie gruczołu u podstawy szyi, tuż nad mostkiem. W większości przypadków nie są groźne i nie powodują żadnych objawów, ale niekiedy mogą mieć złośliwy charakter. Sprawdź, jak wyglądają symptomy, diagnoza i leczenie guzków tarczycy. Spis treściObjawy guzków tarczycyGuzki tarczycy – objawy związane z zaburzoną produkcją hormonówJak diagnozowane są guzki tarczycy?Kiedy wykonywać USG tarczycy?Na czym polega biopsja tarczycy?Leczenie guzków tarczycyCzy guzki tarczycy są groźne?Czy guzki tarczycy mogą zniknąć? Zazwyczaj guzki na tarczycy nie dają żadnych objawów, chociaż jeśli są większych rozmiarów, to mogą stać widoczne, powodować duszności lub trudności w połykaniu. Czasem guzek wytwarza zbyt dużo tyroksyny, co może wywoływać następujące objawy: nerwowość, drżenie, niewyjaśniona utrata wagi, nadpotliwość, szybkie lub nieregularne bicie serca. Rzadko guzki na tarczycy mogą naciskać na inne struktury szyi, wywołując wtedy dolegliwości bólowe, chrypkę, zmianę głosu, trudności w połykaniu lub oddychaniu. Guzki tarczycy – objawy związane z zaburzoną produkcją hormonów Zwykle guzki tarczycy są łagodne i nie powodują problemów. Skonsultuj się z lekarzem, gdy masz problemy z pamięcią lub suchą skórą, szybko się męczysz, cierpisz na zaparcia lub szybko się męczysz. Wspomniane symptomy wskazują na niedoczynność tarczycy, co oznacza, że gruczoł nie produkuje wystarczającej ilości hormonu. Jak diagnozowane są guzki tarczycy? Jeśli specjalista wykryje guzka na tarczycy, najprawdopodobniej poprosi pacjenta o kilkukrotne przełknięcie śliny. W ten sposób lekarz oceni, czy guz przesuwa się wtedy w górę i w dół. Zapyta również o objawy charakterystyczne dla nadczynności tarczycy, takie jak drżenie mięśni, bezsenność, chudnięcie, biegunki, szybka akcja serca. Lekarz przeprowadzi dokładny wywiad, a dwa pytania odgrywają kluczową rolę. Pierwsze z nich dotyczy tego, czy pacjent w przeszłości był poddany radioterapii lub narażony na promieniowanie jądrowe. Drugie pytanie dotyczy innych problemów endokrynologicznych i tego, czy ktoś z rodziny miał raka tarczycy. Jeżeli lekarz wyczuje guz tarczycy, zleci badania krwi, by zweryfikować poziom TSH, FT3, FT4 oraz przeciwciał (anty-TG i anty-TPO). Analizując wyniki, może stwierdzić, czy gruczoł działa prawidłowo. Kiedy wykonywać USG tarczycy? Lekarz może zlecić USG, by ocenić narośl i określić, czy należy przeprowadzić biopsję. Badanie USG wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości, aby uzyskać dokładny obraz gruczołu. Ultrasonografia pozwala ocenić, czy grudki są stałe czy torbielowate (wypełnione płynem), a także umożliwia ich dokładne umiejscowienie. USG pomaga zidentyfikować guzki na tarczycy, które są zbyt małe, by wykryć je podczas badania fizykalnego. To bezbolesne i bardzo dokładne badanie, które lekarz zazwyczaj przeprowadza w swoim gabinecie. W ten sposób może monitorować, czy guzki maleją czy rosną. USG powinno również uwzględnić analizę węzłów chłonnych szyi, ponieważ rak tarczycy może się do nich rozprzestrzeniać. Ponadto ultradźwięki ułatwiają precyzyjne wprowadzenie igły do guza podczas biopsji. Na czym polega biopsja tarczycy? Podczas zabiegu diagnostycznego specjalista pobiera próbkę z jednego lub więcej guzków, a następnie wysyła je do laboratorium. Warto zaznaczyć, że nie każdy guz jest nowotworem, jeśli jednak wyniki są niejednoznaczne, lekarz może powtórzyć zabieg. Niekiedy zaleca też usunięcie guzów tarczycy. Jeśli biopsja aspiracyjna cienkoigłowa wykaże, że guz na tarczycy jest łagodny, lekarz może zasugerować uważną obserwację. Aktywna obserwacja obejmuje regularne badania krwi, USG i badanie fizykalne. Niektóre guzki nie zmieniają się przez lata, w takim przypadku zazwyczaj nie wymagają leczenia. Jeśli guzki na tarczycy mają średnicę przynajmniej 1 cm, lekarz prawdopodobnie zaproponuje biopsję. Mniejsze grudki zwykle nie poddaje się biopsji, chyba że wywołują objawy. Leczenie guzków tarczycy W przypadku guzków na tarczycy leczenie niejednokrotnie obejmuje radioaktywny jod w postaci płynnej lub w kapsułkach. Wspomniany pierwiastek nie tylko obkurcza guzek, lecz także łagodzi objawy nadczynności tarczycy, zazwyczaj w ciągu 2-3 miesięcy. Tej formy leczenia nie stosuje się u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Należy podkreślić, że nawet niewielkie guzki tarczycy mogą powodować objawy, takie jak zaburzenia mowy, problem z oddychaniem lub przełykaniem śliny. W takim przypadku specjalista najprawdopodobniej zaleci usunięcie całości lub części gruczołu. W leczeniu łagodnych nowotworów coraz częściej stosuje się ablację częstotliwością radiową pod kontrolą USG. Lekarz używa sondy, by dotrzeć do guzów tarczycy, a następnie poddaje działaniu ciepła i prądu elektrycznego. Większość pacjentów może wrócić do normalnych zajęć następnego dnia po zabiegu. Czy guzki tarczycy są groźne? Niezależnie od tego, czy guzki na tarczycy są łagodne czy nie, można je skutecznie leczyć. Pamiętaj, by wybrać doświadczonego specjalistę, który wdroży indywidualną terapię i zminimalizuje ryzyko nawrotów. Zdecydowana większość, ponad 95 proc. guzków na tarczycy, jest niezłośliwa (łagodna). Czy guzki tarczycy mogą zniknąć? W niektórych przypadkach specjalista może przepisać leki przeciwtarczycowe, np. metimazol, zanim wdroży kolejny etap leczenia, taki jak operacja lub terapia jodem radioaktywnym. Lekarstwa przyjmuje się doustnie przez kilka miesięcy lub lat, w zależności od zaleceń lekarza. W trakcie terapii specjalista monitoruje poziom TSH i hormonów tarczycy, by sprawdzić, czy leki działają. Czy guzki tarczycy mogą się wchłonąć? Zdarzają się takie przypadki wśród pacjentów przyjmujących L-tyroksynę. Należy jednak zaznaczyć, że wspomniana forma leczenia zwiększa ryzyko tyreotoksykozy, wywołującej objawy nadczynności tarczycy. W przypadku zauważenia jakichkolwiek objawów mogących wynikać z nieprawidłowości w pracy tarczycy, zalecamy konsultację z lekarzem endokrynologiem. Oczywiście o samych objawach najpierw należy powiadomić lekarza pierwszego kontaktu. Po takiej operacji należy unikać wysiłku fizycznego, w tym podnoszenia ciężarów czy napinania mięśni brzucha. Jednak ograniczenia te należy przestrzegać jedynie przez pewien okres czasu, potem wszytko powinno powrócić do normy. Proszę jednak konsultować się ze specjalistą, ponieważ każdy przypadek może wymagać innego postępowania. Pozdrawiam Cytuj Przez Gość lilonka, 10 Styczeń 2018 w Tarczyca Odpowiedz w tym temacie Dodaj nowy temat Rekomendowane odpowiedzi Gość lilonka Zgłoś odpowiedź Jestem 2 miesiące po operacji tarczycy. Czy mogę już normalnie ćwiczyć, robić brzuszki itp.? Nie wiem, czy napinanie mięśni szyi mi nie zaszkodzi. Mam też pytanie dotyczące wyglądu blizny. W środku jest ona biała (smaruję maścią na blizny), ale jej obwódka jest wciąż różowa. Jak długo będzie się ona goiła i kiedy osiągnie ostateczny wygląd? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość stapler Zgłoś odpowiedź Ćwiczyć już można, wykonywać pełen panel ćwiczeń włącznie z mięśniami szyi. Pełen wygląd ostatyczny blizna nabierze po około pół roku. Na blizny trzeba stosować maści na bazie silikonu (Veraderm, Dermatix). One porzynoszą najlepsze efekty. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość aga Zgłoś odpowiedź Kiedy można stosować te różne specyfiki na bliznę po operacji - jestem już 3 tygodnie po zabiegu wycięcia całej tarczycy , a lekarz nic mi nie powiedział o pielęgnacji tego miejsca? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość stapler Zgłoś odpowiedź Żele lub maści na blizny można stosować tydzień po usunięciu szwów lub jeśli nie usuwa się szwów około 3 tygodni po zabiegu. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Elzbieta Anioł Zgłoś odpowiedź Jestem 9 miesięcy po operacji niezłośliwego guza tarczycy po prawej stronie, blizna się dobrze zagoiła, ale cierpię chroniczną chrypę(!) i mówienie bardzo męczy a także powoduje moje zakłopotanie z powodu barwy głosu, który ogranicza moje kontakty z ludżmi. Chciałabym się dowiedzieć, czy jeszcze mam jakieś szanse na odzyskanie normalnego głosu - aby nie mieć komplesów w kontaktach z ludżmi? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Elzbieta Anioł Zgłoś odpowiedź Jestem 9 miesięcy po operacji niezłośliwego guza tarczycy po prawej stronie, blizna się dobrze zagoiła, ale cierpię chroniczną chrypę(!) i mówienie bardzo mnie męczy a także powoduje moje zakłopotanie z powodu barwy głosu, który ogranicza moje kontakty z ludżmi. Chciałabym się dowiedzieć, czy jeszcze mam jakieś szanse na odzyskanie normalnego głosu - aby nie mieć komplesów w kontaktach z ludżmi? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Anna Zgłoś odpowiedź Mam ten sam problem, jestem 2miesiace po wycieciu guza tarczycy (niezlosliwego) niestety nadal mam chrypke. Nasila sie ona przy kazdym podniesieniu glosu, przy ciezkiej pracy (tu nasuwa sie nastepne pytanie, jak dlugo mam sie oszczedzac?), oczywiscie, gdy wyjde na zawnatrz, gdy jest zimno. Endokrynolog moj powiedzial, iz jesli pierwszego dnia po operacji mowilam dobrze (a tak bylo) to nie mam uszkodzonych strun glosowych i wszystko mi zniknie. Czy jest to prawda? Fakt, iz nadal okolice blizny mam lekko spuchniete Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Dana Zgłoś odpowiedź Jestem miesiąc po operacji usunięcia tarczycy chciałam się dowiedzieć czy są jakieś rehabilitacje w tym celu?? Oraz czy mozna starać się o wyjazd do sanatorium gdzie leczą schorzenia tarczycy Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość zofia Zgłoś odpowiedź Problemy z glosem po usunieciu guzków traczycy moga być efektem porażenie fałdów itp. Głos może znacznie poprawic sie dzieki rehabilitacji foniatrycznej Nalezy udac sie do foniatry a on pokieruje dalej Wiem ze w warszawie dobre efekty rehabilitacji maja w akademii muzycznej-pani agata wrońska Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Marianna Zgłoś odpowiedź Mam 80 lat,jestem trzy miesiące po usunięciu tarczycy .W trzeciej dobie po operacji miałam tracheostomie. Chciałabym się dowiedzieć czy mogę wyjąć tę rurkę,ponieważ ona mi bardziej przeszkadza .Bardzo proszę co mam robić i tak nie mogę wizyty u specjalistów są tak odległe że trudno się doczekać nie mówiąc już o leczeniu. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość jagoda Zgłoś odpowiedź jestem poltorej miesiaca po usunieciu calkowitym tarczycy przez pierwszy miesiac mialam problem z mowieniem teraz jest juz dobrze ale to dzieki logopedzie kilka wizyt i sa efekty mialam uszkodzona strune glosowa pozdrawiam Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Joanna Zgłoś odpowiedź Jestem 5 tyg po operacji lewego płata tarcxucy czy moge ćwiczyć ? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Donata Zgłoś odpowiedź Witam, jestem 10 dni po usunięciu prawego płata tarczycy wraz z cieśnią. Dzień po operacji wypisano mnie do domu. Obecnie czuję się dobrze, głos wrócił do normy, ale nadal się oszczędzam, chodzę na spacery, dużo wypoczywam. Wszystkim obawiającym się powiem tak, jeżeli operacja to jedyne wyjście, to się jej poddajcie bez obaw. Pozdrawiam Donata Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Anka Zgłoś odpowiedź Jestem po zabiegu 5 dobe czuje sie juz znacznie lepiej ale zaraz po zabiegu to byl koszmar Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Kinga Zgłoś odpowiedź Jestem po zabiegu 6 dni, czuje się Każdy ma inny próg bolu, ale jak dla mnie nie było tragedii. Jedynie pierwszy dzien problem z polykaniem. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość myszka Zgłoś odpowiedź witam , ja jestem po operacjii 6 miesiecy, porazono mi prawa strune głosowa. Po operacjii miałam chypke i mowilam bardzo cicho, bralam zastrzyki nivalin witaminy mollgama i sterydy , po 6 tygodniach na wizycie u foniatry dowiedziałam sie , ze struna sie usza ale glos jeszcze nie wrocił do całkowitej formy , teraz mam znowu witaminy bac i jonoforezy i rehabilitacje głosu Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Patrycja Zgłoś odpowiedź Czy moze może Pani napisać jakie ćwiczenia wykonywała Pani na rehabilitacji głosu? Z góry dziękuję za odpowiedź. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Gość Zgłoś odpowiedź W dniu o 18:11, Gość aga napisał: Kiedy można stosować te różne specyfiki na bliznę po operacji - jestem już 3 tygodnie po zabiegu wycięcia całej tarczycy , a lekarz nic mi nie powiedział o pielęgnacji tego miejsca? Witam ,z własnego doświadczenia i po rozmowie z lekarzem który po 13 moja bliznę zdziwiła się że bez stosowania żadnych maści - kremów nie było widać gdzie było cięcie, i sam powiedział że to jest nie potrzebne ,a reklamują bo maja słaba sprzedaż 🙂 🙂 pozdrawiam Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Kto jest online? 0 użytkowników, 0 anonimowych, 187 gości (Zobacz pełną listę) Brak zarejestrowanych użytkowników online Najpopularniejsze Nowe dyskusje Najczęściej czytane Chmura tagów Rak tarczycy stanowi około 1% wszystkich nowotworów złośliwych człowieka. Jest on najczęściej występującym nowotworem złośliwym gruczołów wydzielania wewnętrznego. Według statystyk, zachorowania na nowotwory tarczycy są znacząco częstsze u kobiet aniżeli u mężczyzn (około 4-krotnie) i dotyczą głównie dorosłych. Zaledwie 20% przypadków dotyczy osób do 30 roku życia. Według statystyk Krajowego Rejestru Nowotworów rocznie odnotowuje się w Polsce około 2 tyś. nowych zachorowań raka tarczycy, a w ciągu ostatnich dwóch dekad liczba przypadków nowych zachorowań na nowotwory tarczycy istotnie wzrosła. Ogólne rokowania pacjentów w raku tarczycy są dość dobre – średnie przeżycie 5-letnie ocenia się na 90% u kobiet i 80% u mężczyzn. 25 maja przypada Światowy Dzień Tarczycy. W Europie tego samego dnia rozpoczyna się Europejski Tydzień Walki z Rakiem. Rak tarczycy – przyczyny Do najlepiej poznanych czynników środowiskowych wpływających na wzrost ryzyka zachorowania na raka tarczycy należy ilość jodu w diecie. Niedobór jodu i związane z tym endemiczne wole sprzyja częstszemu występowaniu pęcherzykowego raka tarczycy. Z drugiej strony, przekroczenie zapotrzebowania na ten pierwiastek wpływa na częstsze występowanie raka brodawkowatego. Podłoże dziedziczne zachorowań na nowotwory tarczycy dotyczy głównie raka rdzeniastego. Z tego powodu zalecane jest przeprowadzanie przesiewowych badań genetycznych członków rodziny, u których rozpoznano raka rdzeniastego tarczycy. Do czynników ryzyka, mogących mieć wpływ na zwiększone ryzyko rozwoju nowotworów tarczycy zalicza się: płeć żeńska i wiek ( 50. Roku życia.); narażenie okolicy szyi na promieniowanie jonizujące; ekstremalne spożycie jodu; występowanie rodzinne mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (FAP) zespoły: Pendreda, Cowden, Gardnera oraz rodzinna polipowatość gruczolakowata; mutacja punktowa protogenu RET (rak rdzeniasty tarczycy). Jakie są rodzaje raka tarczycy? Rak tarczycy jest najczęściej nowotworem brodawkowatym. Cechuje się on powolnym wzrostem, stosunkowo częstymi przerzutami do węzłów chłonnych szyjnych, rzadkimi przerzutami odległymi i generalnie pomyślnym rokowaniem. Oprócz wariantu klasycznego częsty jest wariant pęcherzykowy, którego objawy są nieco mniej specyficzne. Rzadko występujący typ wysokokomórkowy raka tarczycy cechuje się znacznie gorszym rokowaniem. Różnicowanie pomiędzy łagodnym gruczolakiem, a rakiem pęcherzykowym stanowi trudne wyzwanie dla patologów. Natomiast rak rdzeniasty tarczycy (MTC) to nowotwór o dużej złośliwości, który stanowi około 25% wszystkich przypadków. Jego rozwój może być uwarunkowany genetycznie (zespół MEN2A – wynikający z zarodkowej mutacji protoonkogenu RET w części genu kodującej domenę cysteinową, a także zespół MEN2B – związany z mutacją genu RET918). Czy rak tarczycy jest dziedziczny? Rak pęcherzykowy tarczycy oraz brodawkowaty rak tarczycy występują głównie w postaci sporadycznej (powstanie komórek nowotworowych jest wynikiem nagromadzenia się spontanicznych i nieodziedziczonych zmian genetycznych w następstwie narażenia na niekorzystne czynniki środowiskowe. Do tej pory nie udało się zidentyfikować konkretnych zmian genetycznych, które jednoznacznie predysponują do rozwoju jednego lub obu wspomnianych rodzajów raka tarczycy. Prawdopodobnie są one warunkowane licznymi współistniejącymi zmianami o niskiej penetracji, które dopiero przy narażeniu na czynniki środowiskowe mogą inicjować proces kancerogenezy. Odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku raka rdzeniastego tarczycy (MTC), gdzie ok. 25-30% przypadków to nowotwory dziedziczne, związane z występowaniem mutacji w genie RET. Mutacje tego genu są dziedziczone autosomalnie dominująco i w większości przypadków mają charakter punktowy. Mogą prowadzić do niezależnej od obecności ligandu aktywacji receptora, co sprzyja niekontrolowanym podziałom komórkowym i procesowi nowotworzenia. Ze względu na trudności w różnicowaniu sporadycznego i dziedzicznego raka rdzeniastego tarczycy, u wszystkich z rozpoznaniem MTC zaleca się wykonanie badania molekularne genu RET. Badanie genetyczne wykonuje się w laboratorium genetycznym, które z dostarczonego materiału biologicznego (krew lub wymaz z jamy ustnej) wykonuje izolację materiału genetycznego pacjenta oraz dalsze etapy badania oparte na amplifikacji i sekwencjonowaniu odpowiednich fragmentów DNA. Wykrycie mutacji genetycznych odpowiedzialnych za dziedziczną postać raka tarczycy ma istotne znaczenie, gdyż wpływa na dalsze postępowanie terapeutyczne i rokowanie. Stanowi także bezwzględne wskazanie do wykonania badań molekularnych u pozostałych członków rodziny pacjenta, a w przypadku wykrycia nosicielstwa mutacji, objęcia ich odpowiednią opieką medyczną. Osoby będące nosicielami mutacji powinny podlegać odpowiednio częstym badaniom profilaktycznym. Dzięki temu możliwe jest wykrycie nowotworu tarczycy we wczesnym stadium i zastosowanie bardziej efektywnego leczenia. Pewną wartość w kontekście określania zwiększonej predyspozycji do zachorowania na raka tarczycy mają zestawy testów genetycznych obejmujących badanie genów CHEK2 multipleks, CHEK 2 del5395. Produkt genu CHEK2 to jeden z supresorów nowotworów, który „pilnuje”, aby komórki organizmu nie zaczęły się niekontrolowanie dzielić lub rosnąć zbyt szybko. Mutacje uszkadzające gen CHEK2 sprzyjają powstawaniu nowotworów. Badania dla polskiej populacji potwierdziły podwyższone ryzyko zachorowania u nosicieli mutacji w CHEK2 na raka piersi, raka brodawkowego tarczycy, raka prostaty, nowotwór jelita grubego i raka nerki. Objawy kliniczne sugerujące nowotwór tarczycy to: spoisty guz na szyi (najczęściej pojedynczy) wyczuwalny palpacyjnie lub powiększenie tarczycy (wole) powiększenie szyjnych węzłów chłonnych bez związku z infekcją nagłe powiększenie się wola o długoletnim przebiegu nagłe wystąpienie duszności, chrypki i dysfagii Objawy raka tarczycy są generalnie niecharakterystyczne i trudno je odróżnić od innych chorób tarczycy. Szczególnie niepokojące powinno być powiększenie węzłów chłonnych szyi, wyczuwalny guz, szybki wzrost długoletniego wola, duszność, chrypka oraz zaburzenia połykania. – To, co wyróżnia nowotwory tarczycy na tle innych chorób onkologicznych, to fakt, że wykryte we wczesnym stadium dają blisko 90 proc. szans na wyleczenie. Niestety początkowe objawy choroby albo nie występują wcale, albo są na tyle niespecyficzne, że nowotwór tarczycy zwykle zostaje rozpoznany w późnym stadium. Wówczas ratunkiem pozostaje odpowiednio dobrana i szybko wdrożona terapii – wyjaśnia prezes Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego prof. Marek Ruchała z Katedry i Kliniki Endokrynologii, Przemiany Materii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Rak tarczycy i jego objawy rzadko kiedy są specyficzne, a nowotwór rozwija się najczęściej na podłożu wcześniejszego wola i dlatego około 50% rozpoznań ustala się dopiero na podstawie pooperacyjnego badania histologicznego. Warto podrkeślić, że nowotwór tarczycy we wczesnym stadium rozwoju nie daje najczęściej żadnych objawów. Szybki wzrost guza, jego wzmożona konsystencja, nieprzesuwalność względem głębokich struktur szyi lub chrypka to objawy sporadyczne w rakach zróżnicowanych i dotyczą jedynie zaawansowanej fazy raka tarczycy. Szczególną uwagę powinno budzić powiększenie węzłów chłonnych szyjnych towarzyszące wolu guzkowemu, które może wskazywać zarówno na pęcherzykowe, jak i rdzeniaste nowotwory tarczycy. ZOBACZ: NAJCZĘSTSZE OBJAWY RAKA Rak tarczycy – diagnostyka i wykrywanie Badania diagnostyczne w kierunku raka tarczycy powinno wykonywać się w specjalistycznym ośrodku. Podstawowe znaczenie w przypadku podejrzenia tej podstępnej choroby, jaką jest nowotwór tarczycy – ma badanie ultrasonograficzne tarczycy, które ujawnia najczęściej zmianę litą, hipoechogeniczną, dobrze unaczynioną i o nierównych zarysach. Diagnostyka zmian ogniskowych tarczycy, poza rutynowym badaniem przedmiotowym wymaga wykonania ultrasonografii. U pacjentów u których podejrzewa się raka tarczycy, wykonuje się biopsję aspiracyjną cienkoigłową (BAC) pod kontrolą ultrasonografii. Kolejnym ważnym badaniem jest scyntygrafia tarczycy z użyciem jodu-131, a w niektórych przypadkach scyntygrafia całego ciała. Wykonywane są również badania laboratoryjne pomagające wychwycić nowotwory tarczycy: ocena stężenia kalcytoniny, wapnia w surowicy, wykonanie oznaczeń stężenia hormonów TSH, T3 i T4. Za pomocą biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej tarczycy można wyróżnić sześć klas rozpoznań: zmiana łagodna tarczycy zmiana pęcherzykowa bliżej nieokreślona podejrzenie nowotworu pęcherzykowego podejrzenie złośliwości nowotwór złośliwy tarczycy biopsja niediagnostyczna Leczenie operacyjne raka tarczycy Każdy rak tarczycy, któremu towarzyszy guz – niezależnie od jego wielkości – rozpoznany jako złośliwy lub tylko podejrzewany o złośliwość, jest wskazaniem do leczenia operacyjnego. Zabieg powinno przeprowadzać się wyłącznie w wyspecjalizowanych ośrodkach. W przypadku raka tarczycy rozpoznanym przed- lub śródoperacyjnie – o ile to tylko możliwe – należy wykonać doszczętne wycięcie gruczołu tarczowego U pacjentów, u których zdiagnozowano nowotwór tarczycy, należy dążyć do usunięcia węzłów chłonnych położonych w okolicy tarczycy z tak zwanego przedziału środkowego. Węzły chłonne śródpiersia wycina się w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia przerzutów. Po zabiegu chirurgicznym, aby zapobiec niedoczynności tarczycy, stosowana jest tyroksyna. W leczeniu chirurgicznym raka tarczycy stosuje się następujące typy operacji: całkowite wycięcie tarczycy wycięcie płata operacje uzupełniające po niedoszczętnej operacji pierwotnej raka tarczycy Nowotwór złośliwy tarczycy – leczenie uzupełniające Terapia izotopem jodu-131 jest podstawowym leczeniem uzupełniającym w rakach pęcherzykowych i brodawkowatych tarczycy. Supresyjne dawki tyroksyny podaje się chorym w celu zablokowania wydzielania TSH. Dzięki leczeniu jodem promieniotwórczym mikroprzerzuty, których nie da się stwierdzić poprzez badania, mogą się przez wiele lat (lub nigdy) nie izotopem jodu-131 stosowana jest również w postępowaniu paliatywnym raka tarczycy. Celem stosowania tyroksyny u chorych na raka tarczycy (rak pęcherzykowy tarczycy lub rak brodawkowaty tarczycy) jest uzupełnienie niedoborów hormonalnych oraz zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby związanego z możliwością pobudzenia wzrostu komórek zróżnicowanych raków pod wpływem TSH (tzw. leczenie supresyjne). Teleradioterapia zalecana jest w przypadku raka anaplastycznego tarczycy oraz po niedoszczętnej operacji w raku rdzeniastym i zróżnicowanym. Radioterapia i chemioterapia jest stosowana głównie w leczeniu uzupełniającym zaawansowanego raka rdzeniastego tarczycy. Korzyści z radioterapii i leczenia systemowego są jednak ograniczone. W ostatnich latach w leczeniu zaawansowanych postaci raka tarczycy podejmuje się próby stosowania leczenia celowanego molekularnie z wykorzystaniem inhibitorów kinazy tyrozynowej (wandetanib, kabozantynib). Szacuje się, że na leczenie celowane odpowiada około 30% pacjentów, u których wykryto nowotwór tarczycy. Jak podkreślają eksperci – badania kontrolne chorych leczonych z powodu raka tarczycy należy prowadzić przez całe życie. Leczenie nawrotu raka tarczycy wraz z towarzyszącymi mu objawami zwykle obejmuje próbę radykalnego postępowania chirurgicznego, leczenie jodem-131, teleradioterapię z pól zewnętrznych, a także leczenie systemowe w razie niepowodzenia innych form terapii. ZOBACZ: NOWOTWORY GŁOWY I SZYI Usunięcie tarczycy to operacja polegająca na wycięciu całego gruczołu lub jakiegoś jego fragmentu. Niekiedy może ona spowodować groźne powikłania, częściej jednak skutki zabiegu usunięcia tarczycy nie są niebezpieczne. Jak powinna przebiegać rekonwalescencja po wycięciu tarczycy? Jak wygląda życie bez tarczycy? Jakie są przyczyny usunięcia tarczycy? Tarczyca odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie wielu organów oraz wydzielanie hormonów. Choroby z nią związane mogą zaburzyć funkcjonowanie całego organizmu. Zabieg jej usunięcia jest przeprowadzany zatem wyłącznie w konieczności. Muszą zatem wystąpić konkretne wskazania do tego, by wycięcie tarczycy było najwłaściwszą drogą postępowania. Wśród nich wymienia się: wole o dużych rozmiarach, które przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu, przełykaniu, a nawet oddychaniu; wole, które bardzo nieestetycznie wygląda (z reguły dotyczy to pań); nowotwór złośliwy tarczycy; podejrzane guzki na tarczycy; brak efektów leczenia (czyli np. powiększanie się tarczycy, pomimo zażywania odpowiednich leków); nadczynność tarczycy znacznego stopnia o wysokim powikłaniu. Operacja tarczycy jest wykonywana po dogłębnej diagnostyce opartej na wywiadzie z pacjentem, badaniu fizykalnym, badaniach laboratoryjnych i obrazowych (w tym USG). Trzeba jednak mieć świadomość, że brak narządu, jakim jest tarczyca nie musi się wiązać z potrzebą wprowadzenia dużych zmian do swojego życia. Są jednak pewne ograniczenia oraz obowiązki, które trzeba wypełniać do końca życia. Na czym polega usunięcie tarczycy? Operacja usunięcia tarczycy może dotyczyć całego gruczołu, jednego z płatów (tarczyca posiada dwa płaty: lewy i prawy), jednego płata z cieśnią (to fragment tkanki gruczołowej) lub innej części tarczycy. Jeszcze przed wycięciem gruczołu należy unormować stężenia hormonów tarczycowych i wykonać wszystkie niezbędne badania, wymagane przez medyka. Bezpośrednio przed zabiegiem należy pozostać przynajmniej osiem godzin na czczo oraz minimum 4 godziny przed operacją nie należy przyjmować żadnych płynów. Zabieg wycięcia gruczołu jest wykonywany w całkowitym znieczuleniu. Ile trwa operacja tarczycy? Zwykle około 2 godzin. Usunięcie tarczycy przebiega w ten sposób, że chirurg nacina dolną część szyi (nacięcie ma długość kilku centymetrów), dzięki czemu może wyciąć odpowiedni fragment lub całość gruczołu. Po tej czynności następuje zszycie rany z pozostawieniem miejsca na dren, przez który przepływają płyny zbierające się tam po wyjęciu tarczycy. Rurka jest usuwana następnego dnia, o ile nie dzieje się nic niepokojącego. Po operacji tarczycy pacjent, jeśli jego stan zdrowia na to pozwala, z reguły opuszcza szpital po 2 dobach od zabiegu, najdalej – po tygodniu. Blizna po operacji zwykle ma kształt łuku i około 10 cm. Jeśli dobrze się goi, nie jest wyraźna, jednak niektórym może przeszkadzać. Sama operacja przeprowadzona może być w ramach NFZ. Wykonują je też prywatne kliniki, jednak wtedy koszt to od 4000zł do nawet 12 000zł. Cena zależna jest od miejsca, w którym wykonuje się zabieg, a także od powikłań pooperacyjnych. Powikłania po operacji tarczycy Dobrze zdawać sobie sprawę, z czym wiąże się usunięcie tarczycy. Skutki uboczne, jakie może przynieść operacja, zazwyczaj nie są poważne, mogą natomiast utrudniać zwyczajne funkcjonowanie. Tyreoidektomia (wycięcie tarczycy) może wywołać krwawienie, jednak najczęściej nie jest ono duże i trudne do zatamowania. Niekiedy jednak zabieg usunięcia tarczycy może spowodować poważne konsekwencje zdrowotne, takie jak podrażnienie lub uszkodzenie (czasami nieodwracalne) nerwów mieszczących się w obszarze gardła oraz takich, które uruchamiają struny głosowe. Może się zatem zdarzyć, że pacjent po operacji nie będzie mógł mówić, albo będzie mówił ochrypłym głosem (taka sytuacja powinna minąć po około 6-12 miesiącach). By do tego nie dopuścić, stosuje się odpowiednie techniki operacyjne. Chrypka stanowi bardzo częste następstwo operacji, jednak w większości przypadków przechodzi z czasem, niekiedy nawet po kilku dniach. Operacja wycięcia tarczycy wiąże się też z uczuciem bolesności odczuwanej w okolicy blizny. Zaniepokoić mogą takie objawy, jak utrzymująca się gorączka na poziomie 38 stopni i wyższa, zaczerwienienie i wyciek z blizny oraz pogłębiająca się i nie ustępująca chrypka. Wówczas należy skontaktować się z lekarzem. Natomiast jeśli głos pozostanie zmieniony lub utrzyma się problem z mówieniem, ubiegać się można o odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu. Czasami w takich sytuacjach przyznawana zostaje również renta, jeśli operacja została przeprowadzona nieprawidłowo. Jak wygląda życie po całkowitym usunięciu tarczycy lub po częściowej operacji tego gruczołu? Chory jest zmuszony do końca życia przyjmować leki zastępujące hormony tarczycowe, których wycięty gruczoł już nie może produkować. Zabieg usunięcia tarczycy jest równoznaczny z niedoczynnością tarczycy, zatem z takim pacjentem postępuje się podobnie jak z chorym leczącym się na niedoczynność tarczycy. Dodatkowo po operacji wycięcia gruczołu trzeba regularnie poddawać się badaniom kontrolnym, określającym poziom hormonów zastępczych oraz stan zdrowia pacjenta głównie pod względem endokrynologicznym. Jeśli usuwanie tarczycy nastąpiło z powodu występowania nowotworu złośliwego, należy systematycznie sprawdzać parametry zdrowia chorego, które decydują o powodzeniu lub braku efektu takiego leczenia. Wystąpić mogą między innymi takie dolegliwości, jak np. złe samopoczucie czy tycie. Pozytywne skutki usunięcia tarczycy Należy pamiętać, że tarczycy nie usuwa się z byle powodu. Są do tego poważne wskazania medyczne, więc jest to zabieg, który może nawet uratować życie. Usunięcie tarczycy wpływa na metabolizm czy rytm serca, jednak suplementacja hormonami powinna wystarczyć, by żyć normalnie. Usunięcie tarczycy może więc jedynie przez chwilę wprowadzić zamęt do życia. Kiedy osoba się już przyzwyczai i nauczy bez niej żyć, nie musi tak naprawdę z niczego rezygnować. Najczęściej operacja ta ratuje przed nowotworem. Usunięcie tarczycy a ciąża Ciąża po usunięciu tarczycy jest możliwa. Zabieg ten nie wpływa na płodność. Na uwadze mieć należy jedynie poziom TSH i kontrolować przyjmowane hormony. Rekonwalescencja po usunięciu tarczycy Po zabiegu, jakim jest usunięcie tarczycy, rekonwalescencja to częsty temat poruszany przed operacją przez pacjentów. Rekomenduje się by chory zaraz po operacji powstrzymywał się od wysiłku fizycznego, czy choćby nadmiernego ruchu, ponieważ może to doprowadzić do rozejścia się blizny i krwawienia. W celu przyspieszenia powrotu do zdrowia zaleca się aby po zabiegu masować sobie kark lub poprosić o to inną osobę. Zazwyczaj już po kilku, najdalej kilkunastu tygodniach od wycięcia tarczycy, pacjent może wrócić do aktywności podejmowanej przed operacją. Nie ma szczególnych przeciwwskazań co do ilości i rodzaju ruchu, który zostanie wybrany przez chorego. To samo dotyczy diety. Co jeść po usunięciu tarczycy? Ważne jest nawodnienie, źródła błonnika i warzywa. Należy unikać cukru i słodyczy. Dieta powinna być również niskofosforanowa, czyli warto stronić od produktów bogatych w fosfor, jak np. wędliny, ryby czy podroby. Uzupełnia się również wapń, którego może pojawić się niedobór po operacji. Czemu? Ponieważ jest on związany z niedoborem parathormonu, który wydzielany jest przez przytarczyce. Ważne jest dobranie odpowiedniej dawki leku. Wszelkie nieprawidłowości wychwytuje się w badaniach TSH. Za wysoki lub za niski poziom po operacji muszą być wyrównywane przyjmowanymi hormonami. Terapia polegać może również na jodowaniu. Leczenie jodem po usunięciu tarczycy polega na przyjmowaniu kapsułek z promieniotwórczym jodem-131, który się uwalnia w organizmie. Blizna pooperacyjna jest mało widoczna, ponieważ szwy bądź klamerki zastosowane do zaszycia cięcia są zdejmowane szybko, na ogół już w drugiej dobie od zabiegu. Jest to dobra wiadomość, przede wszystkim dla osób dbających o estetyczny wygląd. Rekonwalescencja po usunięciu tarczycy obejmuje także konieczność wykonywania wspomnianych wcześniej badań kontrolnych i onkologicznych (jeśli zachodzi taka potrzeba).

2 miesiące po operacji tarczycy