Wiara jest darem Trzeba się o nia modlic; Starać się o nią – katecheza, modlitwa, powierzenie się Bogu Dzielic się z innymi Wiara to zawsze działanie !!! Co zrobię dla bliźniego, Pana Boga w Adwencie? Podaj przykład: To już ostatnie kazanie z Listu do Efezjan. Tym razem przerobimy prawdopodobnie najbardziej znany tekst tego listu, czyli opis zbroi Bożej. Czy jednak na pewno dobrze rozumiemy tak znany tekst?… Oznacza bowiem nieuczciwe załatwianie spraw, robienie nieuczciwych interesów. Jednak traktowanie kombinowania jedynie jako narodowej przywary jest niewłaściwe. Bowiem kombinator to ktoś, kto próbuje beznadziejne sytuacje obrócić na swoją korzyść za pomocą środków, które innym nawet nie przyszłyby do głowy. Chrzest niemowląt. "Baptyści" (z j. greckiego "Baptizo" - chrzest) to nazwa, która była im nadawana, ponieważ kwestionowali sensowność chrztu niemowląt. Baptyści (jak i niektóre inne Kościoły protestanckie) uważają, że jest ona sprzeczna z nauką i praktyką Nowego Testamentu, bezwartościowa, a nawet szkodliwa, bo sugeruje, że Biblia: wiara i wiedza. Pismo Święte całe zawiera Objawienie Boże, całe jest natchnione, całe jest księgą Kościoła i podstawą jego nauki. Jednocześnie składa się ono z wielu ksiąg, napisanych w różnych językach i epokach, w różnych rodzajach literackich i rozmaitymi stylami. Kto chce poznać Pismo Święte, powinien z jego "Wierzę w Boga". Kiedy słyszymy stwierdzenie wiara lub wiara w Boga to mamy często różne wyobrażenie co to jest. W tym filmiku wyjaniam w prosty i zrozumiały . Niektórzy są w stanie zasnąć gdy tylko przyłożą głowę do poduszki. Inni potrafią godzinami przewracać się z boku na bok, a sen mimo zmęczenia nie chce przyjść. Problemy z zasypianiem są dość powszechne i od czasu do czasu zdarzają się większości z nas. Zobacz również: Budzisz się w środku nocy? Godzina, o której tak się dzieje, zdradza coś ważnego o Twoim stanie emocjonalnym Zdaniem ekspertów z American Academy of Sleep Medicine (AASM) przeciętny człowiek potrzebuje 7-9 godzin snu na dobę. Jakiś czas temu postanowiono sprawdzić, kto ma większe szanse na zapewnienie sobie takiej ilości wypoczynku. Głównym, a zarazem dość zaskakującym kryterium w tym eksperymencie była... wiara w Boga. Kto zatem wysypia się lepiej - wierzący czy ateiści i agnostycy? Fot. Unsplash Sen a wiara. Kto śpi lepiej - wierzący czy ateiści? Takie pytanie postawiła studentka z Baylor University o imieniu Kyla Fergason. Wraz z grupą kolegów z uczelni postanowiła to sprawdzić na grupie 1,5 tys. ochotników. Ankietowanym zadano pytanie o to, ile godzin w ciągu nocy przesypiają i jak łatwo przychodzi im sen. Co się okazało? Aż 73 proc. pytanych, którzy określili się mianem ateistów lub agnostyków stwierdziło, że przesypia rekomendowaną przez ekspertów liczbę godzin. Dla porównania tej samej odpowiedzi udzieliło sporo mniej, bo tylko 65 proc. osób deklarujących się jako wierzące. Największe problemy ze snem mieli baptyści, z których aż 45 proc. wyznało, że nie może liczyć na taką ilość snu w ciągu nocy. Autorzy pracy podkreślają jednak, że ich badanie nie mało charakteru naukowego - było jedynie zbiorem subiektywnych wypowiedzi. Niewykluczone natomiast, że w przyszłości naukowcy powrócą do tematu i znajdą odpowiedź na pytanie czy rzeczywiście istnieje związek przyczynowo-skutkowy między jakością snu a podejściem do wiary. Zobacz również: Śnisz tylko w czerni i bieli? Twoja podświadomość ma dla Ciebie ważne ostrzeżenie Zasady wiaryBaptyści tworzą w skali świata jeden z największych Kościołów protestanckich, skupiający blisko 47 milionów dorosłych członków, którzy wraz z ich rodzinami stanowią globalnie 100-milionową społeczność wyznaniową. Podobnie jak wszystkie Kościoły protestanckie głoszą one biblijne i apostolskie prawdy wiary przypomniane w chrześcijaństwie na nowo w czasach nowożytnych przez Reformację. Ponieważ najwyższym autorytetem w sprawach wiary i praktyki chrześcijańskiej jest dla baptystów Biblia czyli Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, z niej pragną czerpać zasady swojego wyznania i na niej budować swój styl życia. Z treści Biblii wynikają też poniżej przedstawione (w wielkim skrócie) podstawowe prawdy wiary Kościoła Baptystów. 1. O Biblii - Słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym jest jedynym godnym pełnego zaufania przewodnikiem w sprawach wiary i życia to zbiór 66 natchnionych ksiąg, napisanych przez wybitnych przedstawicieli starożytnego narodu izraelskiego oraz przez uczniów Jezusa Chrystusa, upoważnionych do tego przez Zbawiciela. Ponieważ zawiera prawdy nauczane przez Pana, a spisane przez jego apostołów, stanowi wiarygodny i spolegliwy autorytet w sprawach wiary i określa prawdy wiary wyznawane przez Baptystów. Wszystko, co jest przedmiotem nauki i praktyki kościelnej, winno zatem być z Pismem Świętym konfrontowane i jeśli jest z nim niezgodne, usuwane z życia wspólnoty ludzi wierzących. Z tego też powodu wszelka tradycja w Kościele Baptystycznym poddawana jest osądowi Słowa Bożego, i jeśli określona nauka lub obyczaj kościelny jest sprzeczny z wypowiedziami Pisma Świętego, to uznaje się je za niebiblijne i eliminuje z praktyki zborowej. Baptyści odmawiają przymiotu nieomylności jakiemukolwiek autorytetowi poza Biblią - nie ma u nich hierarchów kościelnych, których wypowiedzi posiadają charakter ostateczny, nie ma proroków i prorokiń, których wypowiedzi są traktowane jako Słowo Boże, nie ma też bezwzględnie wiążących ksiąg wyznaniowych czy wykładni Pisma Świętego. Biblia jest dla nich najwyższym autorytetem chrześcijanina i żaden inny czynnik nie może się z nią równać. Podejście takie okazało się konstruktywne, twórcze i błogosławione, ponieważ pomimo braku opisanego rygoryzmu kościelnego w tej mierze, baptyści są obecnie 100-milionową, zintegrowaną i żyjącą w jedności społecznością wyznaniową, związaną wspólnym poglądem na podstawowe kwestie doktrynalne i praktyczne. Wzywając siebie samych i innych ludzi do systematycznego obcowania ze Słowem Bożym twierdzą, że prawdę poznawać trzeba u biblijnych źródeł. 2. O Bogu i zbawieniu - Tylko Bóg, Ojciec i Syn i Duch Święty, może udzielić nam zbawienia, które jest darem łaski, bowiem nikt z ludzi nie jest w stanie sobie nań Święte uczy o jednym jedynym Bogu. Mówi ponadto, iż objawił się On człowiekowi w Trzech Osobach: jako Ojciec i Syn i Duch Święty. Wszystkie Osoby Boże współuczestniczą w działaniach względem rodzaju ludzkiego: w dziele stworzenia, odkupienia i dopełnienia dziejów ludzkości. Bóg stworzywszy człowieka dał mu wolność, lecz człowiek wykorzystał ją przeciwko sobie - odwrócił się od swojego Stwórcy i Dawcy prawdziwego szczęścia. Dlatego w pewnym momencie swojej historii rodzina ludzka utraciła stan, w którym, z woli Pana, miała w pokoju i szczęściu bytować. Tragedia ta - bowiem wtedy w dzieje człowieka wstąpił ból, cierpienie, wina i śmierć - określana jest jako upadek, a bunt, który człowiek przejawił wobec Boga nazywamy grzechem. Człowiek, porzucając Pana Wszechświata, stał się ofiarą własnego postępku. Odtąd ludność żyje w beznadziei, grzechu, słabości, przemocy, wrogości i wszystkich innych nieszczęsnych i przeklętych elementach naszej egzystencji. Bóg to widzi i dlatego przygotował dla człowieka sposób wyjścia z tej dramatycznej sytuacji. Posłał swojego jedynego Syna, Jezusa Chrystusa, który jest Bogiem prawdziwym i prawdziwym człowiekiem, który poczęty z Ducha Świętego narodził się z Marii Panny i wszedł w historię ludzkości. Złożył z siebie ofiarę zadośćuczyniającą za bunt i wszystkie inne grzechy człowieka. Dokonawszy tego poprzez swoją męczeńską śmierć na krzyżu Golgoty, został złożony do grobu a potem zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa i stał się jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. Odwrócił tym samym kierunek historii: do tego momentu człowiek oddalał się od Boga, po zmartwychwstaniu człowiek może wrócić do Boga - oczyścić się dzięki Chrystusowi z grzechów, zjednoczyć się z Nim przez wiarę i mieć pewność, że jak Jezus wrócił do Ojca, tak i on znajdzie u Niego swój wiecznotrwały i bezpieczny dom. Oto Boży sposób na beznadziejny stan ludzkości: Jezus Chrystus w miejsce związanego grzechem człowieka płaci cenę za jego występek i bierze na siebie należną z tego tytułu karę. Zmartwychwstaje na znak zwycięstwa nad rzeczywistością, która człowieka zniewala: nad bólem, cierpieniem, grzechem i ostatecznie nad naszym największym wrogiem, nad śmiercią. Żaden człowiek nie potrafi tego uczynić, żaden człowiek nie potrafi też pokonać przepaści dzielącej go z powodu upadku ludzkości od Boga. Chrystus wszystko za nas i dla nas uczynił. Daje nam wybawienie z grzechu i wiecznego oddzielenia od Boga, o także od duchowej i wiecznej śmierci. Oferuje nam to z łaski, za darmo. Żaden z nas nie ma zatem prawa i podstaw powiedzieć, że "się zbawia", że "zbiera zasługi i dobre uczynki, by się zbawić". Żaden człowiek nie jest w stanie zyskać sobie czy zasłużyć sobie na zbawienie. Możliwe jest jedynie skorzystanie z łaskawej, wspaniałomyślnej i miłosiernej propozycji jedynego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, który powiada: "przychodzącego do mnie nie wyrzucę precz". 3. O nawróceniu - Każdy człowiek musi świadomie i dobrowolnie zaufać Bogu, uwierzyć Jego słowu i przyjąć z rąk Jezusa wynika z powyższej wypowiedzi, Bóg otworzył drogę do odmiany tragicznego położenia ludzkości. Jednakże na tę drogę każdy musi wejść samodzielnie i indywidualnie. Zbawienie nie dokonuje się zbiorowo - Chrystus nie zbawił ludzkości jako całości, lecz stworzył taka możliwość tylko dla tych, którzy poprzez wiarę i ufność chcą z niej skorzystać. Dzieje się tak ponieważ każdy człowiek ma wolę i sumienie, które w procesie przyjęcia zbawienia, przyswojenia owoców krzyżowej ofiary Chrystusa, odgrywają zasadniczą rolę. Tak też, każdy z bas, usłyszawszy o możliwości oczyszczenia się z grzechów, pojednania z Bogiem, zapewnienia sobie społeczności z Panem tutaj i po śmierci, na zawsze. Musi świadomie i dobrowolnie przyjąć z rąk Chrystusa dar zbawienia. Musi mu powiedzieć w modlitwie np. "Tak Panie Jezu! Pragnę skorzystać z błogosławionych owoców Twojej bolesnej śmierci na Krzyżu. Wyznaję Ci, że jestem słabym, nędznym i bezradnym grzesznikiem. Chcę oczyścić się ze swoich grzechów, bo wiem, że Twoja krew zmywa w człowieku wszystko to, co złe. Ufam Tobie, chcę polegać na Tobie. Przyjmuję z Twoich rąk dar życia wiecznego, które Ty zdobyłeś dla mnie. Ja sam jestem bezradny, ale z Tobą jestem bezpieczny. Wlej w moje serce łaskę i moc Twojego Ducha Świętego i bądź ze mną na zawsze. Amen." Życie w wierze Jezusa Chrystusa jest powodem głębokiej satysfakcji, pokoju, radości i ulgi. Pomaga przetrwać najtrudniejsze chwile i jest podstawą przekonania, że Pan nigdy nas nie zawiedzie ani nie opuści. 4. O członkostwie w Kościele - Każdy człowiek musi przyłączyć się do Kościoła będącego wspólnotą ludzi wierzących zgodnie ze Słowem kto przez wiarę i modlitwę przyjął otrzymane dzięki łasce Boga zbawienie, musi żyć zgodnie ze stawianymi przez Niego wymaganiami. Jednym z tych wymagań jest włączenie się do Kościoła będącego wspólnotą ludzi wierzących i żyjących zgodnie z prawdami Biblii. Kościół taki jest bowiem najlepszym środowiskiem wzrostu i rozwoju dla ludzi, którzy chcą czerpać z biblijnej skarbnicy obietnic i błogosławieństw. Tam bowiem jest miejsce na słuchanie Słowa Bożego, na modlitwę do Boga wznoszoną z podobnie wierzącymi, na udział w ustanowionych przez Chrystusa obrzędach (zwanych czasem też sakramentami), na korzystanie z mądrości, wiedzy i doświadczenia ludzi żyjących z Bogiem na co dzień od dłuższego czasu. Baptyści bardzo mocno podkreślają, że człowiek który świadomie uwierzył w Boga i przyjął Chrystusowy dar zbawienia powinien niezwłocznie stać się członkiem biblijnie wierzącego i praktykującego Zboru (parafii). Nie ma bowiem chrześcijaństwa bez Kościoła, a jeśli ktoś tak twierdzi, to rozmija się z wyraźnymi wypowiedziami Pisma Świętego. Uzyskanie członkostwa w Zborze wiąże się według doktryny baptystycznej z przyjęciem chrztu, który praktykowany jest wyłącznie w odniesieniu do ludzi świadomie wierzących. Nie można go bowiem dokonywać na niezdających sobie sprawy z istotnych prawd wiary dzieciach czy ludziach, którzy nie opowiedzieli się dojrzale za Chrystusem - w takim przypadku chrzest jest (z punktu widzenia Biblii) pozbawiony sensu. Świadomie wierzący chrześcijanin powinien poznać biblijne nauczanie na temat chrztu i przyjąć go zgodnie ze wzorem apostolskim w formie całkowitego zanurzenia w wodzie. Pastor po poznaniu intencji zainteresowanego chętnie takiego chrztu udzieli. Prócz tego w Zborze istnieją warunki do korzystania z innych sposobów budowania swojej wiary i wiedzy religijnej, a co za tym idzie poprawy swojej postawy moralnej i zaradności życiowej. Członek Zboru ma okazję przystępować do Komunii Świętej (Wieczerzy Pańskiej) udzielanej w sposób biblijny pod postacią chleba i wina. Oprócz tego włączyć się może i korzystać z wielu form działalności misyjnej, oświatowo - wychowawczej i charytatywno - opiekuńczej. 5. O życiu chrześcijańskim - Każdy człowiek musi żyć zgodnie z Bożymi nakazami zawartymi w Słowie wierzący w naturalny sposób odnajduje w sobie pragnienie, by żyć godnie i w dobrym stylu. Biblia zachęca do pracowitości, gospodarności, skromności, powstrzymywania się od życia ponad stan. Człowiek wierzący winien być zatem solidnym pracownikiem, odpowiedzialnym obywatelem, spolegliwym przyjacielem. Chrześcijanin dba o rodzinę, winien być dobrym i prowadzącym zgodne pożycie małżonkiem i rodzicem. Przykładne wychowanie dzieci, ich wszechstronne kształcenie, na miarę talentów i zainteresowań powinno stanowić przedmiot wielkiej troski rodziców. Etyka biblijna popiera rozwój intelektualny i duchowy, zachęca do zacieśniania przyjaźni z innymi ludźmi, do otwartości na wartości krzewione przez osoby inaczej myślące. Baptyści od początków swoich dziejów głosili konieczność poszanowania wszystkich poglądów i religii, które nie powodują szkody dla drugiego człowieka. Walczyli zatem o szacunek dla każdej osoby ludzkiej, mają też swój wkład w rozwój zbliżenia między wyznaniami i ekumenizmu, a także budowę państwa demokratycznego i obywatelskiego. Strona społeczności chrześcijańskiej Co to za kościół? Kościół Chrześcijan Baptystów istnieje na świecie ponad 400 lat (od 1607 r.), zaś na ziemiach polskich datuje się od 1858 roku. Nazwa baptyści pochodzi od greckiego słowa zanurzać i odnosi się do sposobu chrztu, na jaki wskazuje Pismo Święte. Podkreśla ona jedną z prawd wiary, iż każdy, kto osobiście i szczerze nawrócił się do Boga, powinien potwierdzić to przez chrzest (zanurzenie w wodzie, jak precyzuje to Biblia). Kościół ewangeliczny Jest to Kościół ewangeliczny, tzn. swoje wyznanie wiary oraz styl życia wiernych opiera na przesłaniu Pisma Świętego (ewangelii), nie zaś na naukach stworzonych przez ludzi. Owa ewangelia prowadzi do przekonania, iż Kościół składać się musi z ludzi posiadających głęboką, płynącą z wewnętrznego przeświadczenia wiarę w Jezusa Chrystusa, ludzi przystępujących dobrowolnie do lokalnej wspólnoty chrześcijan i przyjmujących w sposób świadomy chrzest jako zewnętrzne wyznanie swojej wiary. Dlatego też odrzuca się wizję Kościoła jako organizacji przymusowej, do której przystępuje się automatycznie, na mocy tradycji, pochodzenia i utartego zwyczaju. Baptyści zrozumieli, iż Pismo Święte uznaje za chrześcijan tylko te osoby, które usłyszały ewangelię, czyli Dobrą Nowinę o Bożym ratunku od duchowej śmierci – w osobie Jezusa Chrystusa, świadomie uwierzyły jej i trwają w niej czyniąc Jezusa Chrystusa Panem swojego życia. Odmiana protestantyzmu Wiele osób po usłyszeniu pierwszy raz nazwy kościoła innego niż katolicki, zastanawia się czy jest to sekta. Baptyzm to nurt chrześcijański wywodzący się z Protestantyzmu. Legalny i akceptowany przez państwo Polskie. Cechy charakterystyczne baptystów Chrzest mogą otrzymać tylko osoby świadomie decydujące się na to, Duża autonomiczność poszczególnych wspólnot, dlatego każdy kościół Baptystyczny powinno się oceniać osobno, Wolnością wyznania – akceptacja, że nie każdy musi wierzyć w Boga, Poparciem rozdziału kościoła od Państwa Więcej o naszej wspólnocie To nie sekta Kościół Chrześcijan Baptystów w Puławach, nie jest sektą. Ponieważ nie uznaje siebie jako jedynego Kościoła, który poznał prawdę i ma do niej dostęp. Ponieważ nie utrzymuje, że tylko w jego ramach można wieść owocne życie chrześcijańskie i dostąpić zbawienia. Ponieważ jego duchowni nie posiadają absolutnego autorytetu nad wiernymi i nie dominują nad ich życiem prywatnym. Ponieważ nie odbiera prawa jednostki do własnego zdania, poglądów i samostanowienia o sobie. Ponieważ nie prowadzi w swych działaniach do niszczenia więzi rodzinnych, lecz przeciwnie – dąży do ich zacieśniania. Ponieważ nie indoktrynuje nieletnich. Osoby poniżej 18 roku życia mogą utrzymywać związek z Kościołem jedynie za wiedzą i zezwoleniem rodziców lub opiekunów. Ponieważ nie odizolowuje swych członków od reszty społeczeństwa – przeciwnie, identyfikuje się z jego potrzebami i pragnie uczestniczyć w życiu społecznym i kulturalnym. Ponieważ nie uzurpuje sobie prawa do dysponowania majątkiem swoich członków. Ponieważ działa całkowicie jawnie i otwarcie, bez zatajania jakichkolwiek zasad doktrynalnych, strukturowych lub finansowych. Kościół Baptystyczny jest Kościołem chrześcijańskim przynależącym do protestanckiego nurtu. Powstał on na przełomie XVI i XVII wieku w konsekwencji wydarzeń mających na celu oczyszczenie Kościoła średniowiecznego z niebiblijnych naleciałości. Podobnie jak inne Kościoły protestanckie i zgodnie z praktyką Kościoła pierwotnego najwyższym autorytetem duchowym jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu czyli Biblia. Oznacza to, iż wszystkie nauki i praktyki religijne podlegają w Kościele osądowi pisanego Słowa Bożego. Nie było pierwszego baptysty, natchnionego proroka-założyciela, który pociągnął innych za sobą. A wszelka tradycja niezgodna z Biblią pozbawiona jest mocy wiążącej. Baptyści wierzą w starochrześcijańskie prawdy wiary o Bogu w Trójcy Świętej Jedynym (Ojcu, i Synu, i Duchu Świętym) i tylko Jemu bez wyjątku oddają cześć. Jezus Chrystus jest dla nich jedynym Pośrednikiem i Zbawicielem. Jezus, narodzony z Marii Panny, bezgrzeszny prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg, jest jedynym dawcą życia wiecznego, które jest niezasłużonym przez człowieka łaskawym darem Bożym. Człowiek nie może sobie wysłużyć zbawienia – może je jedynie przyjąć ufną i pokorną wiarą, która jest owocem nawrócenia z grzechów. Naczelna nauka w Kościele Baptystycznym przekonuje, że zbawienie zostało zdobytym dla ludzkości przez Chrystusa na Krzyżu Golgoty, na którym oddał swoje życie dla przebaczenia wszystkich ludzkich grzechów oraz w Jego zmartwychwstaniu, którym zwyciężona została moc śmierci, a człowiek otrzymuje nowe życie. Przyjęcie tej prawdy sprawia, że staje się to doświadczeniem teraźniejszym, które w życiu wierzącego rodzi dobre uczynki, stanowiące znak nowego i pełnego głębokiego pokoju życia, jakie Bóg zamierzył dla wszystkich. Pełnia nowego życia osoby wierzącej zostanie zrealizowana w dniu, w którym Chrystus wezwie ją do siebie. Baptyści wierzą, że Bóg jest mocarnym Panem wszystkiego i On będzie miał ostatnie słowo w życiu każdego człowieka i dziejach świata. Kościół uznaje dwa sakramenty: Chrzest Święty i Wieczerzę Pańską czyli Komunię Świętą. Chrzest udzielany jest zgodnie z praktyką apostolską przez pełne zanurzenie w wodzie wyłącznie tym osobom, które są świadome jego znaczenia, przyjęły z rąk Zbawcy dar życia wiecznego i dają dobry przykład moralnego życia. Kościół jest zatem społecznością ludzi, którzy własnowolnie przyjęli prawdy wiary i zasady tej wiary realizują na co dzień. Komunia udzielana jest zgodnie z nakazem Chrystusa pod obiema postaciami, chleba i wina. Podstawową jednostką organizacyjną Kościoła jest zbór, czyli lokalna parafia. Zarządzana jest ona w pełni demokratycznie. Na jej czele stoi Rada, zaś funkcje duszpasterskie i kaznodziejskie wykonuje powołany przez zbór pastor. Zbory baptystyczne łączą się w związki czyli unie. Polska unia baptystyczna nosi nazwę Kościoła Chrześcijan Baptystów lub inaczej Kościoła Baptystycznego. Na świecie baptyzm jednoczy ponad 100 milionów osób. W Polsce wspólnota baptystyczna skupia około 5000 wiernych. We Wrocławiu istnieją 3 zbory baptystyczne. Kościół Chrześcijan Baptystów w RP jest członkiem Polskiej Rady Ekumenicznej i Aliansu Ewangelicznego. << O nas 1. John Bunyan - XVII-wieczny klasyk literatury angielskiej; 2. Charles Spurgeon - uważany za jednego z największych kaznodziejów w historii Anglii; 3. Billy Graham - najbardziej popularny i ceniony ewangelista międzynarodowy XX wieku; 4. Martin Luther King - działacz na rzecz obrony praw człowieka, laureat pokojowej nagrody Nobla; 5. J. D. Rockefeller - przemysłowiec i filantrop; 6. Harry Truman - były prezydent Stanów Zjednoczonych; 7. Jimmy Carter - były prezydent Stanów Zjednoczonych, aktualnie działający na rzecz światowego pokoju; 8. Josh McDowell - uznany autorytet na polu apologetyki biblijnej, wykładowca i ewangelista, autor ponad 40 książek. «« | « | 1 | » | »»

baptyści co to za wiara